إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907 در همان
شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی ب
ود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونها
ی م??تلفی که در آن زمان رواج ب
ود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریک
ن ب?? عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگ?
?فت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنی
ن ب?? نویسندگی تعدادی از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریک
ن ب?? عنوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویا
ن ب?? شدت مورد تحسین قرار میگ?
?فت. او همچنی
ن ب?? عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندا
ن ب?? ادبیات و فلسفه دارد.
